به نقل از «خبرگزاری میزان»

روستای هرانده و غار بورنیک/ نگین البرز/ روستای برگ جهان/ آبشار یخی آبنیک

تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۲۱۴۹۸

خبرگزاری میزان- سفر به روستای هرانده و غار بورنیک، نگین البرز، روستای برگ جهان، آبشار یخی آبنیک و .... در بسته گردشگری دنبال کنید.  

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، سفر به روستای هرانده و غار بورنیک، نگین البرز، روستای برگ جهان، آبشار یخی آبنیک و .... در بسته گردشگری دنبال کنید.

روستای هرانده و غار بورنیک

روستایی با طبیعت بکر و دست نخورده با رودها و نهرهای پر آب هوش از سر آدم می برد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

غار باستانی و تاریخی بورنیک هم که در فاصله کمی از روستای هرانده قرار دارد و در واقع با بازدید از این روستا می توانید یک تیر و دو نشان بزنید. در واقع خیلی ها روستای هرانده و غار بورنیک را با هم می شناسند و آن ها را جدا از هم نمی دانند.

روستای هرانده در نزدیکی استان تهران و در ۱۵ کیلومتری جنوب غرب فیروز کوه قرار گرفته است. این روستا در دره هرانده واقع شده است و طبیعت زیبای آن با نهرها و رودهای پر آب، درختان بلند تبریزی و کوچه باغ های با صفا پیوند خورده است و همین موضوع باعث شده است تا تبدیل به یکی از بهترین مقاصد گردشگری و طبیعت گردی در ایران شود. علاوه بر این، چشم اندازی که این روستا به کوهستان های اطراف و مناظر دور و بر دارد بر سحرآمیز بودن آن اضافه کرده است.

درباره مردم دوست داشتنی این روستا باید گفت که به زبان گیلکی صحبت می کنند و بیشتر از طریق کاشت محصولات کشاورزی و باغدارای زندگی خود را می گذرانند. البته دامداری، پرورش گل و ماهی های قزل آلا هم مشاغل دیگری هستند که بین مردم این روستا رواج دارد اما اصلی ترین محصول تولیدی هرانده سیب زمینی است.

از آنجا که در فصل تابستان ایل الیکایی و اصانلو به این روستا می آیند، انواع محصولات لبنی مثل پنیر، کره و ماست هم از دیگر محصولاتی است که در آن تولید می شود.

خانه ها روستای هرانده از لاشه سنگ، گل و کاهگل ساخته شده اند و در دامنه ی کوهستان قرار دارند. با قدم گذاشتن در کوچه پس کوچه های این روستا با درخت های بلند و بسیار سرسبزی مواجه می شوید که منظره ای شبیه به تابلوی نقاشی به آن بخشیده اند، رود قزقان چای و نمرود هم دو رودی هستند که از این روستا می گذرند.

طبیعت زیبای روستای هرانده با نهرها، درختان بلند تبریزی و کوچه باغ های با صفا پیوند خورده است.

از روستا و زیباهای طبیعتی آن که بگذریم، در نزدیکی هرانده یک غار تاریخی مربوط به دوران باستان به نام بورنیک وجود دارد که در ۶ کیلومتری این روستا قرا گرفته و با یک کوهپیمایی نه چندان راحت یک ساعت و نیم ساعته می توان به آن رسید. غار بورنیک در دوران گذشته به عنوان جان پناه انسانی مربوط به هزاران سال قبل استفاده می شده است.

یکی دیگر از جاذبه های روستای هرانده و غار بورنیک برج دیده بانی ای است که گفته می شود متعلق به قرن چهار و یا پنج هجری است. وجود دو ایلی که در بالا به آن ها اشاره شد هم می تواند بهانه ی خوب دیگری برای بازدید از این روستا و زندگی ساده ی مردم آن باشد.

در نزدیکی هرانده یک غار تاریخی مربوط به دوران باستان به نام بورنیک وجود دارد. اگر از تهران حرکت می کنید، اول به اتوبان بابایی رفته و بعد از اتمام توبان وارد جاده دماوند شوید و از آن جا وارد جاده فیروز کوه شوید. ۱۲ کیلومتر مانده به فیروز کوه باید به سمت تابلویی که روستای هرانده را نشان می دهد بروید، بعد از آن به روستا می رسید.

برگ جهان روستایی زیبا و دیدنی در تهران

برگ جهان را در پاییز ببینید.روستایی زیبا نزدیك تهران كه خوراك یك سفر یك روزه برای تعطیلات آخر هفته است.

تنفس هوای پاک و دیدن آسمان آبی غنیمتی است که شما می توانید طی مدت یک ساعت و در فاصله حدود 50 کیلومتری هر کجای اطراف تهران به آن برسید. آب و هوای برگ جهان در بهار و تابستان معتدل و مطبوع و در پاییز و زمستان سرد است. البته درست است که هوای روستا در پاییز سرد است، اما دیدن این روستا را در پاییز به شما توصیه می‌کنیم. زیبا‌ترین مناظر ممکن را در پاییز برگ جهان می‌بینید نه تابستان و بهار. درختان روستا در این فصل ترکیبی از رنگ‌های گرم نارنجی و زرد و قرمز و قهوه‌ای می‌شوند و ناخودآگاه گرما را مهمان وجودتان می‌کنند.

اما رودخانه برگ جهان، از ارتفاعات اطراف روستای برگ جهان سرچشمه می‌گیرد و پس از پیوستن به رودخانه رودبار به سد لتیان می‌ریزد. نمایی از روستای برگ جهان روستای با چشم‌اندازهای جذاب ارتفاعات اطراف گسترده باغات سرسبز و مزارع پیرامون حواشی رودخانه برگ جهان و مسیرهای زیبای کوچه باغ‌های روستا یکی از زیباترین و جذاب‌ترین روستاهای استان تهران به شمار می‌آید که در مسیر رودخانه اش 20 آبشار است این روستای زیبا با مناظر دلفریب و جلوه‌های کم‌نظیر به ویژه در بهار و تابستان هزاران گردشگر شهری را به سوی خود جلب می‌کند.

روستای برگ جهان از توابع لواسانات دارای آبشاری زیبا است که با یک کوهپیمایی یک ساعته به آن خواهید رسید. بعد از رسیدن به لواسان به سمت افجه و سپس روستای برگ جهان ادامه مسیر دهید تا آبشار برگ جهان در شمال شرقی روستا یکی از جاذبه‌های گردشگری برگ جهان را ببینید. این آبشار در مسیر صعود به قله‌های سرسیاه غار (سیاه چال‌ها) قرار گرفته و همچنین مقصد طبیعت‌گردانی است که به قصد پیاده روی و کوهپیمایی به این روستا عزیمت می‌کنند.

بعد از گذشت تقریبا پنج دقیقه پیاده روی از داخل روستا از یک پل ماشین رو که در طرف راست قرار دارد عبور کرده ، بعد از قرار گرفتن در مسیر باغ‌ها راه اصلی را ادامه داده و بعد از گذشتن 10 دقیقه به دو راهی رسیده که سمت راست آن به رودخانه می‌رسد در صورت کم آب بودن رودخانه از آن گذشته و با حرکتخلاف جریان آب به سمت محل تلاقی رودخانه‌ها و بعد به سمت آبشار می‌رسید.اما راه سمت چپ کمی بالاتر از پای کوه گذشته و به همان محل تلاقی رودخانه‌ها می‌رسد.

اگر می‌خواهید روستاگردی کنید می‌توانید در ادامه روستای برگ جهان، به روستای نیکنام ده بروید و باز در ادامه به یک سه‌راهی خواهید رسید که سمت راست شما را به سد لتیان و جاجرود می‌رساند و سمت چپ به روستا‌های هنزک، رسنان، چهارباغ، لواسان بزرگ، کلان، علائین، ایرا، جورد، سنگ دروازه، آردینه، وسگاره، مندانک و در نهایت به شهرستان رودهن.

بد نیست بدانید که در زمان‌های قدیم روستای برگ جهان از چهار محله سردره، پادره، رودبار و شاهان تشکیل شده بوده ولی امروزه هویت پیشین خود را از دست داده که متاسفانه از نظر معماری هویت آنها دگرگون شده ‌است. فقط در محله سردره بقایای معماری (بنای یک مسجد) سال‌های میانی دوره پهلوی به جا مانده‌ است. برگ جهان از جمله روستاهای قدیمی منطقه لواسانات است. سفال‌های به دست آمده از لایه زیرین این روستای کوهستانی نشانگر قدمت تاریخی این روستاست.

طی چند دهه اخیر بناهای قدیمی این روستا تخریب و به جای آنها ساختمان‌های جدیدی احداث شده و بافت قدیمی روستا دگرگون شده‌ است. از بالای روستا و به دره ای که در شمال روستا ختم می‌شود هدایت می‌شوید. بعد از مدتی کوتاه به کنار نهر آبی می‌رسید که چشم‌اندازی جذاب به همراه دورنمایی از ارتفاعات قلل سرسیاه غار‌ها را به نمایش می‌گذارد، گستره باغ‌ها و مزارع پیرامون و حواشی رودخانه برگ جهان همگی باعث شده تا روستای کوهستانی برگ جهان یکی از زیبا‌ترین و جذاب‌ترین روستا‌های استان تهران به شمار بیاید.

قلعه دختر: در فاصله سه کیلومتری شمال روستای برگ جهان و در ارتفاع دوهزارو720 متری نیز بقایای قلعه ای به جا مانده است که به قلعه دختر یا قلعه بند معروف است. این قلعه طی دهه‌های اخیر تخریب شده و مصالح آن در سایر بنا‌های روستا مورد استفاده قرار گرفته است.

زندانخانه لار: همچنین در ارتفاعات شمال غربی این روستا غاری وجود دارد که به زندانخانه لار معروف است. ظاهراً در گذشته این غار به عنوان زندان مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

غار خمیره: یا همان زندانخانه لار در منطقه لواسان و در سمت شمال غربی روستای برگ جهان واقع شده است. غار ابعادی در حدود دو متر در دو متر دارد و طول آن هم حدود 30 متر برآورد شده است.

آرامگاه امامزاده اسماعیل: در ضلع غربی روستا و در دامنه شرقی تپه‌ای معروف به تنگل‌خانه واقع شده ‌است. بنای اولیه این امامزاده گنبد مخروط زیبایی داشت که امروزه به بنای جدیدالاحداثی تبدیل شده ‌است. این امامزاده مورد احترام مردم روستای برگ جهان و روستاهای مجاور است.

فاصله تهران تا برگ جهان 40کیلومتر است اما برای رفتن به برگ جهان از دو راه می‌توان استفاده کرد. یکی مسیر تهران، لواسان، نارون، هنرک، افجه و سپس برگ جهان و دیگری تهران، جاجرود، سد لتیان، نیکنامده و برگ جهان. هردو این مسیر‌ها آسفالته است. اگر قصد دارید از تهران به سمت برگ جهان بروید، می‌توانید از مسیر بزرگراه شهید بابایی، جاده لشگرك، لواسان بزرگ رفته و از آنجا راه روستای افجه را در پیش بگیرید و به روستای برگ جهان برسید.

فراموش نكنید از دوراهی لواسان- فشم تا برگ جهان حدود 20 كیلومتر راه در پیش دارید.برای مسیر برگشت از برگ جهان می‌توانید با ادامه راه به سمت جاده جاجرود رفته و در این مسیر از طبیعت زیبای اطراف سد لتیانلذت ببرید. از برگ جهان تا سد لتیان هفت كیلومتر، از سد تا جاده جاجرود حدود هفت كیلومتر و از آنجا تا بزرگراه بابایی حدود 15 كیلومتر راه در پیش خواهید داشت.

گندم، جو و بنشن عمده‌ترین محصولات زراعی و گردو، سیب، زردآلو، ازگیل گیلاس، آلبالو و هلو، خرمالو، آلو، گلابی توت از محصولات باغی و سردرختی‌های این روستاست. فرآورده‌های لبنی از قبیل شیر، ماست، کره و تولید عسل هم رواج دارد.

آخرهفته ای خوش در آبشار یخی آبنیک

روستای آبنیک روستایی سرسبز و خوش آب و هوا از توابع بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات استان تهران است. برای دیدن آن باید به 12 کیلومتری شمال شرقی فشم، بعد از روستاهای زایگان و لالان بروید. ارتفاع روستای آبنیک دوهزارو400 متر از سطح دریا است. جمعیت روستا در تابستان حدود 150خانوار است که در زمستان به کمتر از یک سوم این مقدار کاهش می‌یابد.

آبنیک با دارا بودن آب و هوای سرد و ییلاقی، حاشیه سرسبز رودخانه کلارود و دامنه های گسترده کوههای اطراف همه ساله بخصوص در فصول بهار و تابستان پذیرای گروه گردشگران از تهران و سایر نقاط کشور است. رودخانه کلارود (که محلی ها به آن رودخانه آبنیک می گویند) به طول هفت کیلومتر از کوه‌های جانستون و خرسنگ سرچشمه گرفته و یکی از سرشاخه‌های رودخانه جاجرود به شمار می‌آید.

آبشار یخی آبنیک فشم در استان تهران واقع است. روستای آبنیک بعد از لالون در مسیر گرمابدر واقع است. آبشار یخی آبنیک در انتهای دره آبنیک، در کنار یک تنگه زیبا، محل مناسبی جهت تمرین یخ نوردی در زمستان است.

چشمه آبنیک چشمه معروفی است که آبی سفید و گوارا دارد و از قدیم به دلیل خواص آب این چشمه، مردمان آبنیک به تنومندی و خوش قامتی معروف بوده اند. آنچنان که شاهان قاجار در نوشته های خود بارها از آن یاد کرده اند.

فاصله آبنیک با آبشار تلخاب حدود سه ساعت کوهپیمایی است که در مسیر جنوبی قله وزوا طی می شود. یک کوهپیمایی دو ساعته از آبادی آبنیک، دشت جانستون را نشانتان می دهد که چندین چشمه و یک سرچشمه بزرگ دایمی دارد. اینجا واقعا زیباست.

در فصل بهار دامنه های کوه های این منطقه از قارچ های خوراکی و گیاهانی مانند والک و سیرک و تره کوهی پر می شود و عطری خوش این محیط زیبا را فرا می گیرد. در قسمت شمال غربی فشم نیز مسیری است که به میگون و دیزین منتهی می شود.

در این مسید نیز آبشارهای بسیاری در فصل بهار دیده می شوند که از مهمترین آنها می توان به آبشار دربندسر اشاره کرد که در 15 کیلومتری جاده فشم به دیزین واقع شده و از جلوه های طبیعی و زیبای منطقه فشم محسوب می شود.

آشنایی با قدیمی ترین کنسولگری بوشهر

جنوب ایران که به تصرف انگلیسی ها درآمد، فقط یک اتفاق سیاسی یا نظامی نیفتاد. زبان و معماری منطقه هم از این تسلط بیگانگان تاثیر گرفت و حالا اگر گذارتان به این منطقه بیفتد، می توانید ده ها اثر تاریخی از تسلط انگلیسی ها، پرتقالی ها و آمد و شد هندی ها ببینید.

یکی از این بازمانده های خارجی در جنوب ایران، كنسولگری انگلیس معروف به «عمارت كوتی» است. بنایی كه در ضلع جنوب غربی بافت قدیم بوشهر و در محله كوتی قرار دارد و محله هم به دلیل وجود همین بنا، به این نام خوانده می شود. محله کوتی از محله های بزرگ و قدیمی بوشهر به حساب می آید و قسمت زیادی از آن در امتداد ساحل دریا قرار دارد.

معماری این محله دفاعی است تا دزدان دریایی نتوانند به منطقه نفوذ کنند. بنابراین، گشت و گذار در محله کوتی شما را یاد سرزمین قلعه ها خواهد انداخت. اهمیت کوتی در بوشهر قدیم به حدی بود که بیشتر مراکز تجاری، فرهنگی و نمادهای زندگی مدرن آن دوران، در این محله ساخته شده بود.

عمارت كوتی از سه حیاط غربی، شرقی و شمال شرقی تشكیل شده و در هر كدام از حیاط ها اتاق هایی در یك و دو طبقه با كاربری های مشخص، ساخته شده است.

پلان معماری اتاق های حیاط غربی كه در دو طبقه (همكف و اول) ساخته شد، «U» شكل است و در سه جهت شمال، جنوب و شرق اتاق ها، طارمه قرار داشته و بین ستون های طارمه ها، آفتابگردان چوبی تخت به كار رفته بود. از اتاق های حیاط غربی به عنوان دفتركار پرسنل كنسولگری انگلیس استفاده می شد.

در حیاط غربی، كف اتاق های طبقه همكف با اندود ساروچ و كف اتاق های طبقه اول با اندود گچ فرش شده و سقف آنها با تیرهای چندل پوشانده شده است.

در برخی اتاق ها به علت بلندی طول اتاق از تیرهای چوبی قطور كه به تیرهای باربر (حمال) معروف هستند، برای اتصال تیرهای چوبی بین دو سقف به یكدیگر استفاده شده است.

از تزئینات هنری به كار رفته در اتاق های حیاط غربی به این موارد می توان اشاره كرد: استفاده از شیشه های رنگی در بازشوها ( درها، پنجره ها، گنجه ها)، هنر گچبری در حاشیه اتاق های ضلع شمالی به شكل نقوش گل و بوته و ساقه های گردان، به كاربردن كاشی های نقش دار رنگی در ابعاد 10*10 سانتیمتر در اطراف بخاری های اتاق های طبقه اول، و همچنین از تزئینات گچبری به سبك اروپایی به دور ستون ها طارمه ضلع جنوبی همراه با پخ در جهات مختلف آنها.

در حیاط شرقی كه پشت (سمت شرق) حیاط غربی قرار دارد و از نظر وسعت و مساحت بزرگ تر از حیاط غربی است، اتاق ها در یك طبقه (همكف) طراحی شده و از حیاط برای پاركینگ وسایل نقلیه (كالسكه و ماشین) استفاده می شده است.

در ضلع جنوب حیاط شرقی، كلیسای مستطیل شكل كوچكی با سقف بلند قرار داشته كه به كلیسای (عیسی، ظهور مسیح) شهرت داشته و توسط رالف نارمن شارب در سال 1911 میلادی ساخته شده است.

در این كلیسای كوچك یك طبقه كه به كارمندان و افسران انگلیسی اختصاص داشته و از معماری زیبایی برخوردار بوده، از بازشوهای ( پنجره ها) ظریف، با شیشه های رنگی، قوس تزئینی شاخ بزی بین دیوارها و بالای پنجره ها و چراغ های چوبی زیبایی در گوشه های دیوارها به عنوان تزئینات داخلی استفاده شده است. بر سر در ورودی ضلع جنوبی كتیبه ای نصب بوده كه نام كلیسا به زبان فارسی و انگلیسی بر روی آن نوشته شده بود.

حیاط شمال شرقی نسبت به دو حیاط دیگر كوچكتر است. اتاق ها در سه جهت حیاط و یك طبقه ساخته شده و از آنها به عنوان انباری، اتاق نگهبانان و رانندگان استفاده می شده است. در ضلع شمال غربی بنا سرویس های بهداشتی (خزینه، چاه و حوضخانه، دستشویی ) قرار داشته و دو اتاق یك طبقه، برای كار پزشكان در نظر گرفته شده بود.

كف هر سه حیاط با اندود سیمان پوشانده شده و ارتباط طبقات به یكدیگر توسط سه نوع راه پله، یك دوم در گردش، یك طرفه و دو طرفه انجام می گرفت. زمین بازی تنیسی در خارج محوطه عمارت و در سمت غرب قرار داشته و آب انبار بزرگی در خارج حیاط كنسولگری بریتانیا و در سمت شرق برای استفاده ساكنین ساخته شده بود.

ورود و خروج افراد از طریق چهار در كه در چهار جهت شمال، غرب، شرق و جنوب قرار داشته، انجام می گرفت. از در شمالی، كه نسبتاً بزرگ است و امروز نیز وجود دارد، برای رفت و آمد وسایل نقلیه، و از در غربی كه دو ستون دایره شكل سنگی در دو سمت آن قرار دارد برای آمد و شد مقامات عالی رتبه انگلیسی استفاده می شده و در دو طرف در غربی از داخل، دو اتاق یك طبقه برای كنترل ورود و خروج افراد ساخته شده بود. در جنوبی كه كلیسا را به خارج متصل می ساخت، این امكان را به وجود می آورد كه افراد بدون عبور از سایر قسمت های ساختمان، به كلیسا رفت و آمد كنند و در شرق حیاط نیز یك در تخته ای كوچك قرار داشت.

با ملی شدن صنعت نفت ایران و رفتن انگلیسی ها از بوشهر، ساختمان این عمارت برای مدتی به عنوان اداره امور دارایی و اقتصاد و سپس اداره كشاورزی از آن استفاده شد. در هنگام جنگ تحمیلی، مهاجران جنگی در این ساختمان اسكان داده شدند. با تمام این ها، عمارت کوتی در پنج تیرماه 1380 ه ش به شماره 3995 در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسید. زمانی که خیلی دیر بود و به همین دلیل بنا تا امروز آسیب های زیادی را متحمل شده است.

روستای لَزور قطب‌ گردشگری فیروزکوه

در چله تابستان هم پیشنهاد می‌شود وقتی به اینجا می‌آیید لباس گرم همراهتان باشد. ترکیب شدید رنگ‌های سبز با رنگ‌های قرمز پاییزی این منطقه را در این فصل دیدنی‌تر کرده است.

روستای لَزور یکی از بزرگ‌ترین روستاهای استان تهران و از توابع شهرستان فیروزکوه است. این روستا در دهستان قزقانچای از بخش ارجمند شهرستان فیروزکوه، در فاصله 165 کیلومتری شمال شرقی تهران و در 45 کیلومتری شمال غربی فیروزکوه در میان رشته‌کوه‌های البرز قرار دارد. لزور روستایی پرجمعیت محسوب می‌شود.

جمعیت این روستا طبق سرشماری سال 1385 بیش از دو هزار نفر در قالب 561 خانوار بوده که با ادامه روند مهاجرت روستائیان به شهرها جمعیت ساکن دائم لزور نیز همانند سایر روستاها در طی سالیان اخیر کاهش یافته؛ اما با ساخت‌وسازهای جدید و با احتساب ساکنان فصلی، طبق گفته اهالی، جمعیت حال حاضر روستا بیش از 900 خانوار است.

آب‌وهوای ملایم تابستانی همراه با مناظر بکر و زیبای طبیعی موجب شده که در تابستان جمعیت روستا تا چند برابر افزایش یابد. تا اواسط و یا حتی اواخر تابستان هم اگر به لزور بروید می‌بینید که بهار هنوز از این روستا رخت برنبسته، رودخانه‌ها همچنان جاری و پرآب است و طراوت و سرسبزی همچنان مهمان دشت‌ها و مراتع لزور است.

روستای لزور به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و جاذبه‌های ممتاز و متنوع گردشگری همیشه به‌عنوان یکی از قطب‌های گردشگری شهرستان فیروزکوه مطرح بوده و موردتوجه قرار گرفته است.

لزور از طرف شمال با روستاهای نشل و برزنه از توابع شهرستان بابل هم‌مرز است. در زمانی که مسافرت‌ها با پای پیاده و چهارپا انجام می‌شد این ده از راه‌های ارتباطی شمال کشور محسوب می‌شد؛ اما حالا که ایاب و ذهاب ماشینی شده و مسیر جاده‌ها تغییر کرده دیگر از این مسیر برای آمد و شد استفاده نمی‌شود مگر اینکه هر از گاهی گذر گردشگران و یا کوهنوردان به لزور برسد. این روستا از قدیم‌الایام دارالمؤمنین بوده و هست.

ارتفاع روستای لزور حدود دو هزار و 400 متر از سطح آزاد دریا است. زبان اصلی و بومی مردمان این روستا گویش لزوری است که از گویش‌های مازندرانی (طبری) بوده و جزء دسته زبان‌های شمال ایران محسوب می‌شود.

لزور دارای محله‌های قدیمی به نام‌های: اوپه، شجاع خیل، کشک ریز، کلاً چپن و ... هست و اکثریت نام‌های فامیل روستا اسفندیار، شجاع و موسوی هستند. مردم روستای لزور از طریق کشاورزی و دامداری امرارمعاش می‌کنند.

محصولات عمده آن سیب‌زمینی، گندم و جو بوده و یونجه، اسپرس و شبدر عمده‌ترین محصولات علوفه‌ای روستا به شمار می‌آیند. انواع سیب‌درختی، گیلاس، آلبالو و گلابی نیز از محصولات میوه‌ای لزور هستند. منبع اصلی آبیاری کشاورزی روستا، رودخانه فرح رود و چشمه‌های معجز و کهریز هستند.

اگر اهل پیاده‌روی و گشت‌وگذار در طبیعت هستید در لزور دو مسیر را به شما پیشنهاد می‌کنیم:

1- مسیر امامزاده خوش‌نام

2- جاده منتهی به منطقه لاسک

روستای لزور,گردشگری,تور گردشگری,تصاویر روستای لزور

برای رسیدن به امامزاده خوش‌نام دو راه پیش رو دارید: یکی از محله کشک ریز و جنب مسجد امام موسی جعفر (ع) و دومی از طریق جاده لاسک. هرکدام از این راه‌ها را که برای رسیدن به امامزاده خوش‌نام انتخاب کنید جذابیت و لطف خاص خودش را دارد.

اولی در امتداد دره و رودخانه شما را با یک راه باریک از میان باغ‌ها و مراتع زیبا عبور داده و به امامزاده می‌رساند و دومی از طریق جاده لاسک است که از بالای دره عبور می‌کند. در بخشی از جاده یک راه پاکوب از سمت راست به سمت پائین انشعاب گرفته و پس از چند دقیقه به امامزاده می‌رسد. از هرکدام از این دو مسیر که بروید حدود 15 تا 20 دقیقه راه تا امامزاده در پیش دارید.

اگر به امامزاده رفتید می‌توانید از چشمه آب گوارای آن نیز نوش جان کنید. با ادامه مسیر امامزاده به سمت بالا کمی جلوتر به یک آبشار زیبا و نسبتاً کوچکی می‌رسید که می‌تواند مکان مناسبی برای اتراق و استراحت باشد. اگر خواستید از امامزاده خوش‌نام به جاده لاسک و ابتدای تنگه بروید می‌توانید از راه پاکوب که جلوی امامزاده است در جهت جنوب خود را به جاده برسانید و یا اگر بالاتر از امامزاده و سمت آبشار رفتید، از یک محل مناسب با حرکت به سمت چپ ارتفاع بگیرید تا به جاده برسید.

و اما اگر خواستید از روستا مستقیم به لاسک و ابتدای تنگه بروید باید ابتدا خود را به جلوی مخابرات لزور برسانید. امتداد خیابانی که مخابرات روستا در آن قرار دارد به جاده خاکی می‌رسد که در جهت شمال غربی ارتفاع گرفته و چند کیلومتر بالاتر به منطقه لاسک در ارتفاع دو هزار و 600 متر ختم می‌شود.

در ابتدای این جاده حدود صد متر بالاتر آب چشمه از طریق یک لوله به داخل نهر جریان دارد که می‌توانید از آب خنک آن برای آشامیدن و ادامه مسیر بردارید. با حدود نیم ساعت تا 45 دقیقه پیاده‌روی در این جاده به منطقه لاسک و ابتدای تنگه رودخانه فرح رود می‌رسید. در دهانه این تنگه سد کوچکی در حال احداث است که قرار است در آینده آب مصرفی پنج روستا از جمله لزور را تأمین کند.

جاده لاسک یک جاده خاکی عریض هست که تمام طول آن را با خودروی سواری نیز می‌توانید طی کنید؛ اما اگر با پای پیاده قدم در این جاده بگذارید، درختان بلند سپیدار در دو طرف جاده، باغ‌های میوه و مزارع گسترده و سرسبز کوهپایه‌ها، مناظر چشم‌نواز کوه‌های پیرامون همراه با تنفس در هوای پاک دامنه‌های البرز به‌یقین لذت این گردش و پیاده‌روی را برای شما دوچندان خواهد کرد.

با ادامه حرکت به سمت بالا همچنان مناظر پیرامون جلوه‌های تازه‌ای از زیبایی‌های طبیعت را به رخ شما می‌کشد. همین‌طور که ارتفاع می‌گیرید هر از گاهی اگر به پشت سرتان نگاهی داشته باشید نمایی زیبا از روستا را می‌بینید که با آرامشی وصف‌ناپذیر در دامنه‌های سرسبز البرز جا خوش کرده.

از آن بالا که به روستا نگاه می‌کنی، مراتع سرسبز، سپیدارهای بلند و کوه‌های سر برافراشته پیرامون را می‌بینی و لزور را که مثل یک تابلوی نقاشی به زیبایی هرچه‌تمام‌تر بر روی بوم طبیعت رنگ‌آمیزی شده. دوست داری همان‌جا بنشینی و ساعت‌ها به این تابلوی زیبا نگاه کنی.

در انتهای جاده با ادامه مسیر وارد تنگه زیبایی می‌شوید که رودخانه فرح رود در میان آن جریان دارد. دره‌ای زیبا با رودخانه‌ای پرآب، پوشش گیاهی متنوع و مناظری دل‌فریب که هر چه از زیبایی‌های آن بگوییم کم گفتیم. به‌جز بخش ابتدایی تنگه که راه کمی هموارتر است در ادامه به دلیل ناهموار بودن راه، عبور از مسیرهای سنگی، تغییر جهت و عبور مکرر از عرض رودخانه ورود به این دره و عبور از آن نیاز به تجربه و مهارت‌های ابتدایی کوهنوردی دارد. درنتیجه به علت خطرات احتمالی، گذر از این دره برای افراد بی‌تجربه و غیر کوهنورد توصیه نمی‌شود.

این تنگه در ادامه، چند کیلومتر بالاتر به چشمه بزرگ معجز چشمه می‌رسد که سرچشمه و تأمین‌کننده اصلی آب رودخانه فرح رود است و کمی بالاتر به سد و دریاچه سیاه رود که آن نیز یکی از منابع آب این رودخانه است.

اگر کوهنورد هستید؛ این ده به‌عنوان مبدأ صعود به قله‌های «میشینه مرگ» و «بوم» بوده و همچنین با یک جاده خاکی به «تنگه واشی» در شرق لزور دسترسی دارد. قله میشینه مرگ به‌عنوان بلندترین قله رشته‌کوه البرز شرقی با ارتفاع 4 هزار و 30 متر در شمال غرب این روستا واقع است. مسیر صعود به این قله با گذر از تنگه‌های پرآب، دشت‌های سرسبز و از مجاورت دریاچه زیبای سد سیاه‌رود، یکی از زیباترین و جذاب‌ترین برنامه‌های کوهنوردی منطقه است.

تنگه فرح رود در بخشی از مسیر قبل از دشت معجز چشمه همانند تنگه واشی است؛ یعنی برای عبور از آن باید به آب زده و حدود 200 متری را در آب طی کنید. بهترین زمان برای صعود به قله میشینه مرگ ماه‌های تیر و مرداد در قالب یک برنامه دو روزه است.

وارد روستای لزور که شدید برای رسیدن به منطقه لاسک و ابتدای تنگه دو راه پیش رو دارید:

1- از جاده کنار مسجد موسی بن جعفر: برای قرار گرفتن در این مسیر که مسیر باغی است باید به محله کشک ریز رفته و خودروی خود را کنار مسجد موسی بن جعفر پارک کرده و پیاده‌روی را آغاز کنید. پس از حدود 15 دقیقه به امامزاده خوش‌نام می‌رسید که چشمه آبی نیز جنب امامزاده قرار دارد.

از اینجا برای رسیدن به تنگه دو راه پیش روی شماست: راه آسان‌تر پاکوبی است که کمی به عقب برگشته و شما را به اواسط جاده لاسک می‌رساند و از آنجا به تنگه؛ و راه دیگر پاکوبی که در امتداد باغ‌ها رفته رفته ارتفاع گرفته و در نهایت از پایین جاده لاسک عبور کرده تا به تنگه برسید.

2- از جاده لاسک: برای قرار گرفتن در این جاده باید جنب مخابرات لزور رفته و خودروی خود را همان اطراف یا کمی بالاتر در انتهای خیابان آسفالت پارک کنید. از جنب مخابرات مسیر جاده لاسک را در پیش بگیرید تا پس از حدود 45 دقیقه پیاده‌روی به تنگه برسید. جاده لاسک یک جاده عریض خاکی است که می‌شود این جاده را با خودرو نیز طی کرد. کمی بالاتر از مخابرات چشمه آب از لوله جاری است که می‌توانید از آن آب بردارید.

با وارد شدن به تنگه، باید از مسیر پاکوب کنار رودخانه عبور کرده و در بخشی از مسیر از داخل آب عبور کنید (همانند تنگه واشی). برای این قسمت از برنامه حتماً باید کفش صندل همراه خود داشته باشید. چون سرمای آب از یک طرف و سنگ‌های تیز کف رودخانه از طرف دیگر حرکت از داخل آب با پای‌برهنه را بسیار سخت می‌کند! با عبور از داخل آب در انتها به یک آبشار کوچک می‌رسید.

به بالای آبشار که رفتید، به یک دشت کوچک و دو راهی می‌رسید. تنگه روبرویی یک تنگه فرعی است. تنگه و راه سمت چپ راهی است که شما را به دشت معجز چشمه می‌رساند. در این تنگه هم برای عبور از عرض رودخانه هر از گاهی مجبورید که به آب بزنید. با عبور از این تنگه و کمی ارتفاع گرفتن در نهایت به دشت معجز چشمه می‌رسید که تقریباً پشت یک پیچ (به سمت راست) پنهان است. در این دشت چند چشمه آب وجود دارد که بزرگ‌ترین آن تأمین‌کننده اصلی آب رودخانه فرح رود است. دشت معجز چشمه مکان مناسبی برای کمپ و شب مانی است.

با ادامه مسیر رودخانه (از سمت راست دشت)، کمی بالاتر به دریاچه زیبای سد سیاهرود می‌رسید. از دریاچه تا گردنه جاده‌ای کشیده شده (به سمت غرب در جهت چپ) که این جاده شما را به روی گردنه می‌رساند. شما می‌توانید از سمت چپ دریاچه کم‌کم ارتفاع گرفته تا در امتداد مسیر جاده به گردنه برسید. در اینجا می‌توانید با عبور از مسیرهای پاکوب و یا غیر پاکوب از جاده عبور نکرده و میانبر بزنید تا به گردنه برسید.

به روی گردنه که رسیدید، از یال سمت راست ارتفاع بگیرید تا خود را به روی خط الراس برسانید. از روی یال که حرکت می‌کنید کم‌کم به سمت چپ متمایل شوید تا از سمت چپ سنگ‌های بالای یال به روی خط الراس قرار بگیرید. با ادامه مسیر از روی خط الراس به سمت شمال، گاهی ارتفاع کم کرده و گاهی هم در مسیر پاکوب باید تراورس کرده و از پایین خط الراس حرکت کنید.

پس از حدود یک ساعت و نیم ساعت حرکت از گردنه، به یک قله فرعی با سنگ‌چین کوچک می‌رسید. قله اصلی در ادامهٔ خط الراس (بصورت نعلی شکل)، حدود یک ساعت جلوتر قرار داشته و اختلاف ارتفاع آن هم با قله اول تقریباً محسوس است. (شاید حدود صد متر بلندتر است.)

کوله‌پشتی کوچک یک‌روزه، کفش کوه‌پیمایی سبک، لباس مناسب طبیعت‌گردی، کاپشن بادگیر و لباس گرم اضافه، زیرانداز انفرادی، قمقمه آب پرشده، لیوان شخصی، یک وعده ناهار قابل‌حمل، داروی مصرفی شخصی، کارت شناسایی.

لوازمی چون پشت گردنی بادی برای استراحت داخل ماشین، پانچو، باطوم کوه‌پیمایی. فلاکس کوچک چای (پرشده)، کلاه و عینک آفتابی، جوراب اضافه، کرم ضد آفتاب، دوربین عکاسی، کتاب اطلس راه‌های ایران، هد لمپ سفر بهتری را برای شما رقم می‌زند.

آسارا؛ نگین کوه های البرز

در هوای این روزهای تهران و خستگی ناشی از شلوغی زندگی شهری، هر مسافری دلش می‌خواهد تا برای یک روز هم که شده است، در کنار دشتی بنشیند و حسابی از طبیعت لذت ببرد.

در این میان، آسارا با مسافت کوتاه از پایتخت و جاذبه‌های گردشگری از جنگل و درختان قطور کهن‌سال، رودخانه خروشان، بلندی‌های کوهستانی زیبا گرفته تا امامزاده‌ها، آثار تاریخی از جمله کاخ و قلعه، غارها، آتشکده‌ها، گل‌های وحشی، کوچه‌باغ‌های روستایی، حیات‌وحش، دریاچه و آبشار، وجود دائمی بلورهای سپید برف در ارتفاعات و دره‌های خوش‌منظره، همه و همه چنان فضای دل‌انگیزی فراهم کرده که هر انسانی را به‌سوی خود فرامی‌خواند.

بی‌شک آسارا نگینی بر تارک سلسله جبال زیبای البرز جنوبی است که با هزاران سال تاریخ نهفته در خود، گوشه‌ای از قدمت و تمدن ایران زمین را به تصویر می‌کشد.

آسارا یکی از مهم‌ترین قطب‌های گردشگری کشور و از مناطق گردشگری هدف استان تهران به شمار می‌رود چراکه نزدیک‌ترین جاده دسترسی تهران به استان‌های شمالی کشور از این بخش می‌گذرد.

بخش آسارا یکی از سه بخش شهرستان کرج در استان البرز ایران بوده که شامل ۳ دهستان آدران، آسارا و نساء است. دهستان آدران دارای ۱۸ روستا، دهستان آسارا ۲۱ روستا و دهستان نساء دارای ۱۷ روستای تابعه است (جمعاً ۵۶ روستا).

بخش آسارا با جمعیت حدوداً بیست هزار نفر که متشکل از بومیان ساکن دائمی بخش است و تعداد ۶۲۰۰ واحد مسکونی در کوه‌های البرز واقع شده است.

حدود 80 کیلومتر از مسیر جاده کرج-چالوس در این بخش قرار گرفته است که یکی از محورهای مواصلاتی استان‌های تهران و مازندران و چند استان دیگر ایران به‌شمار می‌آید.

اکنون بومی‌ترین مردم کرج ساکن این بخش هستند و سالانه حدود 13 میلیون جهانگرد و گردشگر داخلی دستکم به‌صورت عبوری از این منطقه دیدن می‌کنند.

شایان‌ذکر است ک

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۲۱۴۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چهارمین جشنواره گردشگری گولاچ روستای بیابانک برگزار شد

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین استان سمنان، حسن عربی گفت: باهدف رشد، توسعه و برند سازی گردشگری روستای هدف گردشگری بیابانک، احیاء و حفظ آئین و سنن قدیمی روستاها، حفظ و معرفی شیرینی سنتی گولاچ این منطقه، معرفی هویت اجتماعی و فرهنگی و افزایش شورونشاط اجتماعی در میان مردم، چهارمین جشنواره گردشگری گولاچ بیابانک در روستای هدف گردشگری بیابانک برگزار شد.

مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان سرخه افزود: برپایی نمایشگاه صنایع‌دستی و سوغات ازجمله برنامه‌هایی بود که برای رونق اقتصاد محلی و معرفی توانمندی‌های روستایی در این جشنواره انجام شد.

حسن عربی گفت: اجرای برنامه‌های شاد و مفرح، پخت گولاچ و رونمایی از لوح ثبت ملی روستا ازجمله برنامه‌های این جشنواره بود.

او بابیان اینکه برای پخت گولاچ، از زردچوبه، آرد، آب، شکر، گلاب، تخم‌مرغ، زعفران، روغن کنجد و خمیرترش استفاده می‌شود، افزود: گولاچ برند مواریث معنوی روستای بیابانک به شمار می‌رود و برگزاری چندساله جشنواره گولاچ در این روستا نشان از اهمیت این نان در بین مردم این روستا دارد.

روستای بیابانک در فاصله ۷ کیلومتری جنوب شهر سرخه قرارگرفته است و این روستا در مقایسه با بسیاری از روستاهای کشور مساحت کوچکی را شامل می‌شود اما ازنظر جایگاه کیفی در سنت کهن دارای مقامی برجسته در ابداعات معماری و فرهنگی است.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902642